Günümüz dünyasında madde bağımlılığı

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Günümüz dünyasında madde bağımlılığı, sadece bireyleri değil, toplumları da derinden etkileyen büyük bir insanlık sorunu haline gelmiştir. Uyuşturucu kullanımının, özellikle gençler arasında hızla yayıldığını görmekteyiz. Artık uyuşturucuya erişim eskiye nazaran çok daha kolay, kullanım yaşı ise gittikçe düşmektedir. Türkiye’de uyuşturucu maddeyle tanışma yaşı ortalama olarak 16’ya inmişken, buna bağlı suç oranlarının artma riski de göz ardı edilemez. Üstelik bu sorun, sadece bireysel değil toplumsal bir problem haline gelmiş durumda.

 

18 yaşından önce madde kullanmaya başlayan gençler, ailelerinde ve eğitim hayatlarında büyük zorluklar yaşayabiliyorlar. Özellikle, ailevi problemler veya eğitimde başarısızlık yaşayan gençler, diğerlerine göre uyuşturucu kullanımına daha yatkın hale geliyorlar. “Bir kerelik” diyerek başlayan bu tehlikeli yolculuk, kimi zaman kontrolsüz bir şekilde devam ediyor. Arkadaş baskısı veya yalnızlık hissiyle başlayan bu süreç, zamanla hayatlarının her alanını olumsuz etkileyebilir. Uyuşturucu bağımlılığının en büyük etkisini ise, şüphesiz ki aileler yaşıyor. Aile üyeleri, sevdiklerini kaybetmekle kalmıyor, aynı zamanda yaşamlarını tamamen değiştiren bir sorumlulukla yüzleşiyorlar.

 

Bu noktada, kadınların ve özellikle annelerin üzerindeki yükün büyüklüğü bir kez daha gözler önüne seriliyor. Anneler, evlatlarını korumak ve rehabilite etmek için büyük bir çaba harcıyorlar. Ancak, tek başına bir ailenin gücü bu devasa sorunun üstesinden gelmek için yeterli olamayabiliyor. Bu yüzden yapılacak her türlü müdahale; eğitim, maddi ve ailevi destek, tedavi yardımları mutlaka alışkanlık haline gelmeden, en erken dönemde sağlanmalı. Çünkü erken teşhis, hayat kurtarır.

 

Madde kullanımı, her geçen gün daha da büyüyen bir insanlık meselesine dönüşmeden, gençlerimizi bu bataklıktan kurtarmak hepimizin sorumluluğudur. Mahallemize, parkımıza, çocuklarımıza sahip çıkmalıyız. Uyuşturucuya asla geçit vermemeliyiz. Uyuşturucu Bağımlılığına Dur Dediğimizde, Geleceğimizi Kurtarmış Olacağız. Unutmayalım ki, hepimiz bir araya geldiğimizde, gençlerimizi bu zararlı yoldan uzaklaştırabiliriz.

 

Uyuşturucu bağımlılığıyla ilgili mücadelede, kesin ve etkili adımlar atılmadığı takdirde bu sorunun kontrolden çıkması kaçınılmazdır. Bu noktada, Psikiyatrist Prof. Dr. Arif Verimli’nin önerdiği 5 maddelik çözüm planı dikkate değerdir. Dr. Verimli, 32 yıldan fazla bir süredir uyuşturucu bağımlılığı üzerine çalışıyor ve bu konuda derinlemesine araştırmalar yapıyor. İşte onun önerdiği 5 madde:

 

Madde bağımlılığı ve kaçakçılığı ile gerçek ve amansız bir mücadele başlatılmalıdır. Bu mücadele sadece denetimlerle değil, aynı zamanda bilinçli bir toplumsal hareketle desteklenmelidir.

 

Yapılan tüm bilimsel araştırmalar, yayınlar, etkinlikler ve organizasyonlar tek elde toplanmalıdır. Uyuşturucuyla mücadele için Cumhurbaşkanlığı’na bağlı bir Uyuşturucu ile Mücadele Müsteşarlığı kurulmalıdır. Bu alandaki tüm çalışmalar koordineli bir şekilde yürütülmelidir.

 

En az 20 tane daha 300 yataklı ruh ve sinir hastalıkları hastanesi açılmalıdır. Bunun 10 tanesinin AMATEM hastanesi olarak hizmet vermesi sağlanmalıdır. Bu hastaneler, madde bağımlılarının tedavi edilmesinde kritik bir rol oynamaktadır.

 

Madde bağımlılığı tedavisi veren kurumlarda yatak ve personel sayısı artırılmalıdır. Ayrıca bu kurumların denetimleri sıkılaştırılmalıdır. Tedavi sürecinin etkinliğini artırmak ve bağımlıların daha hızlı iyileşmesini sağlamak için bu adımlar şarttır.

 

Madde kullanan gençler ve aileleri unutulmamalıdır. Bir kez doktora gitmekle sorunlar çözülmez. Madde bağımlılığı, sadece bireylerin değil, ailelerin ve toplumun ortak mücadelesiyle çözülmesi gereken uzun bir yoldur. Bu yol, sabır, empati ve kararlılıkla aşılabilir.

Uyuşturucu bağımlılığına karşı mücadelede herkesin üzerine düşen sorumluluğu yerine getirmesi gerektiği bir dünyada, umarım ki bir sonraki yazımda daha temiz, daha sağlıklı ve daha umut dolu bir geleceği konuşuyor olacağız. Gençlerimizin, ailelerimizin ve toplumumuzun uyuşturucudan uzak durarak, güçlü bir şekilde hayatlarına devam edebilmesi dileğiyle… Bir dahaki yazımda buluşmak üzere.